Koniec to czy początek ?
(więcej w rozwinięciu)
Dzień 28 czerwca 2014r. już za nami, a wraz z nim 2523 dni przeszły do historii.
Historii, której głównymi bohaterami byli zawodnicy Concordii Knurów rocznika 1997, a w ostatnim sezonie również rocznika 1996.
Historii, którą kreował trener Damian Mehlich, a w której wyjątkową rolę odegrał kierownik drużyny Jaroław Idziaszek.
Historii, której mecenasami byli Rodzice. Rodzice, którzy prócz nieocenionego wsparcia finansowego stworzyli mocną grupę wsparcia dla swych synów, ale i całej drużyny.
Historii, której światkami byli również znajomi oraz anonimowi kibice, tak licznie pojawiający się na spotkaniach ligowych. Żadna z drużyn naszej ligi nie może pochwalić się frekwencją na trybunach podobną do tej w Knurowie, a ta kilkakrotnie przekraczała „setkę” – przykładowo w Wodzisławiu było 8 osób na trybunach z czego 5 to „NASI” :)
Wyżej wspomniana sobota była światkiem tradycyjnego zakończenia sezonu, ale i zakończenia pracy z rocznikiem 96/97 trenera Damiana Mehlicha oraz kierownika drużyny Jarosława Idziaszka.
Pierwsze zajęcia grupy rocznika 1997 rozpoczęły się w kwietniu 2007 roku. Prowadzenia tego podjął się (jak zawsze grup naborowych), koordynator Concordii Knurów Pan Henryk Skrzypczyk. Z dniem 01.08.2007 grupę przejął trener Damian Mehlich z którą był jako szkoleniowiec właśnie do soboty 28 czerwca... Z chłopców którzy tamtego historycznego dnia przyszli na obiekt Concordii Knurów z zamiarem nauki gry w piłkę nożną, do naszego ostatniego spotkania w tym sezonie nie ostał się niestety żaden. Jedynym, który pamięta tamten dzień, a rozegrał mecze w ostatnim sezonie, jest Kasper Bączkiewicz.
Miniona sobota była okazją spotkania się byłych i obecnych zawodników Concordii, którzy byli podopiecznymi żegnającego się z drużyną trenera. Na tradycyjnym spotkaniu nie zabrakło również rodziców oraz Prezesów Klubu, jak i wspomnianego Pana Henryka, który pracował z nami w grupie naborowej. Wszystko to odbyło się przy suto zastawionym stole, na którym nie zabrakło domowych rarytasów przyniesionych przez gości jak i swojskiej, smacznej kiełbasy z grilla zorganizowanej nie przez kogo innego jak przez Pana Jarosława. Trener Damian Mehlich wręczył wszystkim obecnym jak i byłym zawodnikom pamiątkowe statuetki, a swemu i naszemu kierownikowi drużyny ogromny puchar w podzięce za okazałą pomoc, godziny poświęconego czasu oraz wielkiego zaangażowania. Zawodnicy wręczyli trenerowi oraz kierownikowi pamiątkowe albumy ze swymi zdjęciami, które sami zebrali i z własnej inicjatywy stworzyli. Rodzice podziękowali obu opiekunom za te minione lata symbolicznym „małym co nieco”, choć ich uznanie za wkład wychowawczy jest naprawdę na miarę bezkresnego oceanu, jeno naczynia tak ogromnego jeszcze nie wyprodukowano. Pamiątkową „Historię Mundialu” z niezliczoną ilością fotografii dostał od trenera nawet gościu, co z aparatem podglądał i uwieczniał zawody rozgrywane przez tych młodych ludzi. Prócz naszych dwóch głównych bohaterów nie wymieniamy tu imion i nazwisk zarówno Rodziców jak i Zawodników, ale wiemy, że nie są to osoby anonimowe i każdy na zdjęciach rozpozna Kto jest Kto. Wszyscy razem tworzyliśmy jedną wielką Rodzinę i jak w każdej Rodzinie były dni lepsze i gorsze. Jedne i drugie uczyły nas życia, jedne i drugie wzbogacały nas wzajemnie, jedne i drugie na zawsze pozostaną w naszej pamięci.
A wracając do pytania postawionego na początku: Koniec to czy początek ?
Winston Churchill powiedział kiedyś: „To nie jest koniec, to nawet nie jest początek końca, to dopiero koniec początku”.
Idąc dalej tym tokiem myślenia, Wisława Szymborska napisała takie strofy:
„Każdy przecież początek to tylko ciąg dalszy,
a księga zdarzeń zawsze otwarta w połowie”.
A na koniec, dziękujemy wszyscy razem i każdy z osobna. Dziękujemy za te wszystkie lata spędzone razem, a brak słów, które mogłyby podziękowanie to opisać niech będzie dowodem na to, że takowych po prostu nie znajdujemy.
A na początek, nowemu szkoleniowcowi, również Damianowi jeno z rodu Tkoczów, życzymy powodzenia w dalszej pracy z naszymi juniorami i zapewniamy, że na Rodziców zawsze może liczyć. Wierzymy, że sukcesów na boisku, jak i poza nim jeszcze sporo przed nami wszystkimi. By jednak sukcesy osiągać trzeba ciężko pracować. Tej ciężkiej pracy oraz wytrwałości życzymy nowemu Trenerowi jak i wszystkim zawodnikom. Jest bowiem napisane: „Na końcu drogi jest początek, z którego wystartowałeś. Teraz widzisz, ile się zmieniło. Na końcu drogi jest nowy początek. Teraz widzisz, ile jeszcze przed Tobą”.
PS. Mam nadzieję, że zarówno Damian Mehlich jak i Jarosław Idziaszek dotrwali do tego miejsca, gdyż zapomniałbym o najważniejszym. Podopieczni już nowego trenera Damiana Tkocza ufundowali dla Was obu darmowe karnety na wszystkie swoje mecze ligowe i turniejowe jakie czekają ich w najbliższych latach, ale by nie było tak prosto, czas musicie sobie zorganizować sami – w co głęboko wierzymy :)
1 
4
